کتابخانه مجلس باید مرجع قانونگذاران کشور باشد

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، مراسم نودمین سالگرد تاسیس کتابخانه مجلس شورای اسلامی ظهر امروز سه شنبه ( 13 اسفند ماه) با حضور حجت الاسلام و المسلمین سید محمد حسن ابوترابی، حسین نوش آبادی، معاون حقوقی، امور مجلس و استان‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، حجت الاسلام و المسلمین محمد علی احمدی ابهری، رییس اسبق کتابخانه مجلس شورای اسلامی، محمد رجبی، رییس فعلی کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی در سالن شهید مدرس ( تالار مشروطه) کتابخانه مجلس شورای اسلامی برگزار شد. 

داوری اردکانی رییس فرهنگستان علوم در مراسم نودمین سالگرد افتتاح کتابخانه مجلس اظهار کرد: قانون را باید درست نوشت. قانون باید طوری نوشت که یک لفظ آن هم نیاز به کم یا زیاد شدن نداشته باشد و چنان روشن باشد که راه تخلف را ببندد و در این قانون حرف مبهم و کلی جایی ندارد.

رییس فرهنگستان علوم اظهار کرد: قانون اخلاق و حقوق دو قانون متفاوت و مجزا هستند. قانون اخلاق مربوط به انسان است و ضامن این قانون اخلاقی خود شخص است اما قانون حقوقی و سیاسی حاصل اراده تشریعی است نه تکوینی و اگر این قانون رعایت نشود شخص مسوول است و مواخذه می‌شود.

وی گفت: قانونگذار برای حفظ نظم افراد را مکلف می‌کند که چه کاری را انجام دهند اما قاضی افراد را مکلف می‌کند که چه کاری را انجام ندهند. گاهی مطالب خطابه‌ها و حرف‌های کلی خوب نوشته می‌شوند اما هنگامی که به دست مجریان قانون می‌رسد نمی‌دانند چطور آن را اجرا کنند. من در مورد قواعد مجلس صحبت نمی‌کنم و کلامم کلی است. اما قانون باید چنان روشن باشد که راه هرگونه تخلف را ببندد.

اردکانی اظهار کرد: مهمترین قانونی که در تاریخ وجود داشت قانون دین  بوده و هست. قانون دین یا ادیان آورده پیامبران است پیامبرانی که آمدند و قوانین را وضع کردند و نام آن را قانون فطرت گذاشتند. اما در عین حال قانون بشری هم وجود دارد و قانونگذار در این حوزه باید فطرت و سلامت آدمیان را مدنظر قرار دهد زیرا قانونگذاران مظاهر زبان خود هستند و این قانون باید دربردارنده مصلحت و رستگاری مردم باشد.

رییس فرهنگستان علوم عنوان کرد: کسانی که قانون مدنی موجود را نوشتند هم با فقه کاملا آشنا بودند و این قانون در شرایطی نوشته شد که امور طبیعی بوده است. از سال 1310 که امور قدری غیرطبیعی شد آنها قانون را خوب نوشتند اما فقط باید این قانون تصحیح شود.

وی تاکید کرد: مورخان می‌توانند در زمینه قانونگذاری به قانونگذاران مدد برسانند اما این مورخان باید تاریخ و وضع جامعه خود را خوب بدانند. اهل سیاست بیشتر پدیدآورندگان نظم هستند و قواعدی را برای ایجاد و حفظ نظم وضع می‌کنند. سیاست باید نظم موجود را حفظ کند به جز در مواقعی که انقلاب رخ می‌دهد و نظم اجتماع برهم می‌خورد اما قضات وظیفه‌شان حفظ نظم موجود و صلح در جامعه است.

اردکانی اظهار کرد: سیاستمداران نظم را پدید می‌آورند و برای حفظ آن قواعدی را پیش‌بینی می‌کنند. قانون جامعه قانون سیاست است. قانونگذاران بانیان سیاست در جامعه هستند و باید نبض قانون را در دست بگیرند اما حافظان نظم در جامعه بیشتر قضات هستند.

رییس فرهنگستان علوم عنوان کرد: قانونگذاری در جامعه گاهی قانونگذاری آگاهانه و از روی تعمد است و گاهی بدون غرض قوانینی وضع می‌شود. اما قانونگذاری که قانون وضع می‌کند باید نزدیک باید ضربان نبض جامعه باشد و گردش چرخ کارها را بداند.

اردکانی تاکیدکرد : سوفسطائیان اولین گروه قانونگذاران بوده‌اند که از قانونگذاری صحبت کرده‌اند اما حکیمان هم قانون وضع می‌کردند اما بیشتر از حکمت سخن می‌گفتند و هیچ گاه داعیه قانونگذاری نداشتند. سوفسطائیان قانون را برای غلبه وضع می‌کردند اما در آنچه می‌نوشتند و تدوین می‌کردند رعایت نظم را از نظر دور نمی‌داشتند.

رییس فرهنگستان علوم اظهار کرد: قانون همیشه بوده و هرگز علم بشر بدون قانون به سر نبرده اما این قانون از سوی گذشتگان بیشتر حرمت گذاشته می‌شود و مردم از دیرباز در روابط، مناسبات و آیین‌ها و اعتقادات خودشان قانون را رعایت می‌کردند اما هیچ کدام در قدیم خود را به نام قانونگذار نمی‌شناختند اما امروز کسانی هستند که این نام را برای خود می‌گذارند.

اردکانی اظهار کرد: ارسطو معتقد است انسان موجودی است سیاسی و همه ما چه بخواهیم و چه نخواهیم اهل سیاست هستیم اما وجه دیگری از انسان وجود دارد که با کتاب و تالیف سر وکار دارد و امروز با توجه به نودمین سالگرد تاسیس کتابخانه مجلس که اکنون تبدیل به یکی از کتابخانه‌های عمومی بزرگ کشور شده است می‌خواهم از قانونگذاری و قانون صحبت کنم.

رییس فرهنگستان علوم عنوان کرد: کتابخانه مجلس شورای اسلامی که در جوار مجلس شورای اسلامی قرار دارد باید مرجع قانونگذاران کشور باشد و کتاب‌هایی که متناسب با قانون، حقوق، قضا و حکومت است در آن یافت شود و به طور کلی به عنوان کتابخانه تخصصی علوم انسانی شناخته شود، گرچه کتابخانه ای عمومی هم محسوب می‌شود./